Od dawna wiadomo, że sztuki walki to już nie tylko domena krajów azjatyckich – Chin, Japonii, Korei czy Tajlandii, chociaż od nich wszystko się zaczęło. Rozprzestrzeniają się i zdobywają coraz większą popularność na całym świecie. Zwracają uwagę zarówno osób starszych, jak i najmłodszych. W końcu, kto nie chciałby być jak słynny Bruce Lee? Liczba klubów, w których można trenować, zwiększa się z roku na rok. Dietetycy tworzą oferty skierowane specjalnie do osób trenujących, pomagając im w walce o dobrą kondycję i sprawność fizyczną poprzez opracowanie indywidualnego planu żywienia. Oprócz polepszenia swoich umiejętności motorycznych, adepci pracują nad wartościami uniwersalnymi, takimi jak: współpraca, wzajemny szacunek, koncentracja czy dążenie do samodoskonalenia. Sztuki walki, czyli sposoby na walkę wręcz, bez użycia broni – dzielą się na wiele dziedzin, dzięki temu każdy zainteresowany może wybrać dyscyplinę, która w pełni sprosta jego oczekiwaniom.
Karate – samoobrona jednym ciosem
Karate wywodzi się z Okinawy. Podczas nieustannych walk pomiędzy podzieloną Japonią często dochodziło do konfiskaty broni (tak zwane polowanie na miecze), aby chłopi nie mogli wszczynać buntów. Ci jednak, tworząc tajne stowarzyszenia, obmyślili inne rozwiązanie sytuacji. Głównym celem była samoobrona bez użycia jakiejkolwiek broni, korzystając tylko z silnych i zdecydowanych ciosów zadawanych rękami oraz nogami. Dążyli do osiągnięcie takiej sprawności, która pozwalała jednym ciosem pokonać przeciwnika. Wojny ustały, a karate przekształciło się w tradycję narodową. Oprócz technik samoobrony, uczy również osiągania celów, zwiększa pewność siebie, a nawet przyczynia się korygowania wad postawy u dzieci.
Kung-fu – być jak Bruce Lee
To właśnie Bruce Lee przyczynił się do spopularyzowania kung-fu w latach 70. XX wieku. Historia tej sztuki walki nie jest dokładnie znana, natomiast z pewnością wiąże się z klasztorem Szaolin. Kung-fu w Polsce ćwiczy się od 1980 roku. Ruchy wykonywany podczas ćwiczeń często opierają się na ruchu dzikich zwierząt – lamparta, tygrysa czy żurawia. Rozbijanie pięścią twardych przedmiotów to jedno z bardziej charakterystycznych ćwiczeń. Odpowiedni dobór stylu walki pozwala trenować nawet seniorom.
Judo – rozwój fizyczny i psychospołeczny
Swoje początki zawdzięcza twórcy Jigoro Kano, a pochodzi z Japonii. Uznaje się, że judo jest jedną z najbardziej rozwojowych dyscyplin. Wpływa nie tylko na poszczególne partie mięśni, ale na całą postawę, przyczyniając się do korekcji wad. Ćwiczenia gimnastyczne, jako nieodłączny element treningu, zwiększają gibkość i zwinność oraz pomagają w nauce bezpiecznego upadania. Ideę samodoskonalenia można dostrzec w zdobywanych stopniach. Przygodę z judo często zaczynają nawet najmłodsi, dzięki temu oprócz sprawności fizycznej – pracują nad odwagą, spostrzegawczością i szacunkiem dla siebie, jak i przeciwnika.
Muay Thai – „Sztuka Ośmiu Kończyn”
To nie tylko narodowy sport Tajów, sięgający swoją historią aż XIII wieku, ale również pasja i styl życia wielu ludzi na świecie. Nazywany również „Sztuką Ośmiu Kończyn”, ponieważ ciosy można zadawać pięściami, łokciami, kolanami oraz stopami (osiem punktów styku). Spopularyzowany jako tajski boks w XX wieku. Od tej pory zaczęto wprowadzać różne zasady (specjalna arena, rękawice bokserskie), mające na celu zapewnić jak największe bezpieczeństwo osobom walczącym.